Uhog.

Humihingi ako ng paumanhin dahil sa pamagat ng aking lathalain ngayong araw.

Uhog.

Sinisipon pa rin ako ngayong araw at tila may kaunti pang init ng lagnat ang naiwan sa akin. Nakakairita. Matapos ang mahabang panahon ay ngayon lang ulit ako sinipon at nagkasakit. Ang mas masaklap pa, saka lang ako nagkasakit nang ako'y dumating dito sa tirahan ng aking tiyahin at hindi pa doon sa dormitoryo. Sana lamang ay mawala na kaagad ang sakit kong ito bago pa man mag-Pasko. Ngunit iilang araw na lang at Pasko na. Ito na nga ang walang-urungang Pasko ko na malayo kina Papa at Ate (dahil kasama ko naman dito si Mama).

Nakakainis talaga itong sipon na ito. Walang humpay. Walang tigil. Walang patawad. Hihinto muna ako rito. Kailangan ko pang suminga.