Biglaan.

Kung iyong mapapansin, masyado na akong nagiging emosyonal at tahimik ngayong linggo. Hindi ko naman alam kung bakit. Marahil ay dahil naghihintay ako ng kasagutan mula sa Diyos. Pero sa gitna ng aking kalungkutan ay may mga regalong ibinigay sa akin ang Diyos. At biglaan ito.
At hindi ko alam kung saan ako magsisimula.
Noong isang gabi ay pinaramdam ko sa isang (malapit ngunit hindi naman talaga) kaibigan ang aking pagkainis sa kanya dahil pakiramdam ko naman ay inaabuso lang niya ako. Kung baga, Kung hindi ako laptop sa paningin niya ay mukha naman akong printer. Bilang mabawi ang kanyang naging 'kakulangan', nilibre niya ako kahapon. Ayos na rin ako sa kanya. Alam ko namang maaari ulit akong mainis sa kanya, ngunit sadyang ganoon na nga talaga ang buhay ko kaya't mabuti pa ay hayaan ko na lang ito.
Kagabi naman ay tuwang-tuwa ako sa reaksiyon ng isang tao (at sana naman hindi niya ito mabasa). Simula na naman ba kaya iyon? Natutuwa ako. :)
Kagabi rin ay nakausap ko ang aking ama at pumayag siyang bilhan ako ng Smart Bro Wireless Prepaid sa Enero ng susunod na taon (ngunit yun ay kung may pera nga). Natuwa ako dahiil kahit papaano ay pinaliligaya (at pinaaasa) ako ng aking ama, hindi tulad ng aking ina na masyadong praktikal at hindi binibigyan ng konsiderasyon ang aking mga kagustuhan at pangangailangan sa aking sarili.
Kanina naman ay bigla ko na lamang nakita ang aking pangalan na nakaimprenta sa isang papel na nakalagay sa labasan. Nakapasa ako sa eksamen para sa Sigaw na nangyari noong huling linggo (at hindi ko naman talaga alam kung ano na ang mangyayai niyan at nakapasok ako). Natutuwa pa rin ako.
Ang daming biyaya na binibigay sa akin ngayon ang Diyos. Natutuwa talaga ako. Nagagalak ako. Sobra. :)