Pagtatakam sa Tsokolate.

Ako ngayon ay nahuhulog ang loob sa isang babaeng hindi ko naman lubusang kilala.
Batid kong hindi rin niya ako lubusang kilala.
Natutuwa lang talaga ako kapag nakikita ko siya.

Oo na, may crush na nga talaga ako sa kanya.
[At mabuti naman ay nakahanap na rin ako ng iba.]

Sa totoo lang, wala pa akong ibang nasasabihan tungkol rito.
Wala pang nakakaalam kung sino siya.
At marahil ay wala nga muna talaga akong ipapaalam.
Titingnan ko muna kung saan ako dadalhin ng kahibangang ito.

Sa ngayon ay natatakam ako sa chocolate cake.
Gutom na nga ako.
At hindi ko rin maintindihan kung bakit iniugnay ko sa tsokolate ang lathalaing ito.

Kanina lamang ay naiisip ko na ang aking kalagayan sa nagbabadyang bakasyon.
Hindi ko nga rin mahusgahan kung masama ba ito o maganda: ang mamalagi sa piling ng aking ina at tiyahin sa lungsod ng Pasig kesa umuwi at buong pamilyang magdidiwang ng kapaskuhan.
Hindi ko pa alam sa ngayon.

Pero ako'y nangangamba.
Baka mas lalo lang akong malungkot.
Baka hindi ko makuha ang mga bagay na hinihiling ko.
Ewan.