Tungkol sa tagapaglikha

Pangalan: Mark Sherwin Castronuevo Bayanito
Edad: 18 taong gulang
Kasarian: Lalaki
Lugar ng Kinalakihan: Lungsod ng Heneral Santos
Lugar sa Kasalukuyan: Lungsod ng Quezon o Lungsod ng Pasig
Paaralan: Unibersidad ng Pilipinas - Diliman
Kurso: BA Agham Pampulitika (Pangatlong Taon)

Mga Site sa Internet:
[Multiply]

HOY!

Mabuhay!
Baka naman gusto mong ipaalam sa akin na dumaan ka sa aking blogsite!
Maglagay ka naman ng puna sa aking mga lathalain.
O 'di kaya'y mag-iwan ng mensahe sa aking Cbox.
Maraming salamat!

Lunes, Nobyembre 24, 2008

Sa madilim na sinag.

Ang litratong ito ay kinuha kahapon, sa bulwagang Quezon, habang kami ay nagpapahinga mula sa aming paglalakad mula sa Philcoa patungo sa loob ng Unibersidad. Kahapon rin ay nanggaling kami sa Fairview/Novaliches upang magliwaliw.
Kahapon ay araw ng Linggo, at ako ay sadyang naipit sa dalawang gawain. Ang una ay ang pananghalian sa isang kainan sa kahabaan ng Katipunan kasama ang mga kaibigan. Ang pangalawa naman ay ang pagliliwaliw sa SM City Fairview. Medyo nagsisisi nga naman talaga ako kung bakit ang pagliliwaliw mismo ang pinili ko.
Una sa lahat, sadyang napakamahal naman kasi ng pananghaliang gusto ng aking mga kaibigan at mukhang masama naman sa aking loob na gumastos ng isang daan at mahigit para lamang sa isang pananghalian. Hindi ko pa kayang bumili ng makakain sa halagang katumbas ng panonood ng sine dito sa Maynila. Mukhang ayos na rin lang naman na nagliwaliw na lang ako. Nadiskubre ko ang mga lugar na hindi ko pa napupuntahan, at ngayon alam ko na kung gaano kadelikado ang mga ito. Sabi ko nga kahapon, sa susunod ay magma-Makati na lang kami.
Bumili ako ng maliliit (tigdalawahan kasi) na mga asong kulay kayumanggi na pwedeng isabit sa kung saan-saan. Kinagabihan, binigay ko ang isa (dahil aanhin ko naman ang dalawa?) sa aking roommate.
Bumili rin ako ng isang maliit na keychain ng Rubik's Cube, dahil nasira (hindi naman talaga nasira; binalatan ko lang talaga iyon) iyong dati kong keychain.
Gusto kong bumalik dun sa litrato. Nakakamangha ito dahil nung kinunan iyon ay balot na balot ng maiitim na ulap ang kalangitan. Laking bigla ko nang makita ang kinalabasan ng litrato. Ni hindi ko masilayan ng tama ang aking mukha. Kung baga, ako ay nagmistulang multo (o anghel kaya?) sa larawang ito. Kulay rosas ang damit ko riyan ngunit sa kakaibang lighting ng kalikasan ay nagkaroon agad ng instant special effects ang aking litrato. Nakakatuwa lamang iyon isipin.
Nakamamangha.
Ngayon ko lang naisip na kahit gaano pa kadilim ang kapaligiran, may sinag pa ring lilitaw na siyang magbibigay liwanag sa madilim mong mundo. :)

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento