Malaki ang aking problema.
O hindi kaya'y marami akong problema.
Wala na akong pera. (Naghihirap na talaga ako!)
Hindi ko pa nababayaran ang 90 piso kong utang kay Chin Rivera para sa load pang-internet.
Hindi pa ako nakakapagbayad sa kontribusyon namin sa grupo ng aming rehiyon para naman sa naganap na Pasa Fest. [At wala pa akong pambayad sa inyo! XD]
Nakautang ako kay Pie Dellosa ng 50 piso dahil naenganyo akong bumili ng damit sa The Perfect White Shirt.
Malabo akong mapadalhan ng pera ngayong linggo.
Hindi ko na alam ang dapat kong gawin.
Hindi pa ako nakakapagsimulang mag-aral muli.
May eksamen kami sa Nat Sci 2 sa darating na huwebes.
Nalulungkot ako. [sapagkat wala pa rin akong matalik na kaibigan]
Wala pa rin akong nililigawan. [Problema ba iyon? XD]
Hindi ko pa ginagawa ang mga bagay na dapat kong gawin.
Hindi ko na talaga alam!
Kung maaari, tulungan mo ako. Sige na naman o.
Kemayah
รัฐมนตรีต่างประเทศนำความโล่งใจมาสู่ผู้เดินทางไปอินเดียเมื่อสถานทูตเริ่มออกวีซ่าทั้งหมดในไลบีเรีย
-
มอนโรเวีย – Amb. Dee-Maxwell Saah Kemayah, Sr.
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศของไลบีเรีย
ประสบความสำเร็จในการเจรจากับรัฐบาลอินเดียเพื่อเริ่มออกวีซ่าใ...
6 (na) buwan ang nakalipas
hehe..that's very normal na malungkot ka sa first weeks ng college lyf mo. But walang friends? mejo di normal. usually meron yan eh kahit isa. maybe hinihintay ka lang ng mga kaklase mong magsalita sa kanila. hehe at least you have a cyber friend in me.=) thanks for visiting my blog!
TumugonBurahinwell, meron naman akong friends.
TumugonBurahinpero yes, i was so damn looking for that perfect functional best of friends.
pero i don't think naman na 'hinihintay' ako ng mga kaklase kong snob. XD
yeah. i'm so happy na i found a cyber friend like you. (though masagwa pakinggan ang 'cyber friend'. haha. XD)
walang anuman!
:D