Ngayong araw ay muli akong nagbalik sa dormitoryo sa aking kwarto, sa aking buhay esudyante. At ganoon pa rin naman. Wala pa ring nagbago sa mga oras na inilagi ko rito. Hindi pa rin kami nag-uusap. Nagtatampo pa rin ako sa kanya. Buhok lang ang nasilayan ko sa kanya. Hindi ko siya pinansin. [Iba-ibang tao ang tinutukoy ko rito.]
Wala gaanong mahalagang bagay ang naganap sa akin sa loob ng dormitoryo ngayon. Tila wala lang. Bahala na lang, iyon na ang inisip ko. Sabi nga nung pari noong nakaraang linggo, hahayaan ko na lang na bulagain ako ng Panginoon. Bahala na siya.
Hindi tiyak ang buhay ko. Ngunit walang humpay. Hay ewan.
Mga Post
5 linggo ang nakalipas
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento