Alaala.

Sa kanyang muling pagpindot sa mga letrang nakalapat sa mga itim na kwadradong nakadikit sa kanyang kinalalagyan, muli't muling nanunumbalik ang mga alaala ng nakaraang tila saglit niyang nakalimutan, mga alaalang sa matitingkad na kulay nananakot, nambibigla, mga alaalang nais siyang dalhin pabalik sa panahon nitong masalimuot, mapait, mahapdi.
Mga alaala, oo, mga alaalang akala'y naibaon na sa limot, mga masasamang pangyayaring naidulot o idinulot, mga dating nagkukubli lamang ay siyang nagsilitawan at ngayo'y nanghahamak sa kanya.
Mga alaala lamang, oo, ngunit ang muling panunumbalik ng mga ito'y waring pilit siyang idinadala, kinukuha ang kanyang mga kamay at kinakaladkad siya sa kanyang huling hantungan, sa kanyang huling pagkakalagyan.

Abo, lupa, apoy.
Mga alaalang akala'y naibaon na sa limot, sila pa ang siyang nanghamak sa kanya't nagbaon sa kanya sa lupa, sa kanyang huling kamatayan.