Hindi niya alam kung saan siya patutungo.
Wala siyang mapuntahan.
Lagi siyang bumabalik sa kanyang pinanggalingan.
Tila ba'y mayroon siyang pilit pinupuntahan, pilit tinatakasan.
At sa isang sulok siya namalagi sa pagsikat ng araw.
Bumuhos na ang ulan at wala pa rin siyang magawa.
Nakakulong lamang siya sa isang buhay na miserable.
Hanggang napagtanto niyang ako at siya pala ay iisa.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento